Podsumowanie wyjazdu do Japonii
Poniżej przedstawiamy podsumowanie wyjazdu pierwszej grupy do Japonii, który odbył się w terminie 24.09.2023r. - 06.10.2023r.
Poniższy tekst jest wspomnieniem naszej uczennicy - Malwiny Kubiak, ktora uczestniczyła w tegorocznym wyjeździe do Kraju Kwitnącej Wiśni.
„Nieprawdopodobne, a jednak” odcinek specjalny: Japonia
Zaledwie 4 lata temu podróż do Japonii wydawała mi się być niemożliwą- to drugi kraniec świata.. Oglądałam wtedy w Internecie jak inni podróżowali tam, zwiedzali malownicze miejsca, próbowali japońskiego jedzenia oraz kupowali świetne rzeczy trudno dostępne w Polsce. Bardzo im zazdrościłam, a jednak jesienią 2023 roku dołączyłam do ich grona dzięki II LO w Łodzi.
To nie była zwykła wycieczka szkolna: przelecieliśmy około 28 tysięcy kilometrów! I to nie byle jakimi samolotami- Emirates (nawet lecieliśmy dwupiętrowym modelem). Loty powyżej 6 godzin nie były tak straszne, jak by się mogło wydawać. Przesiadka w tym słynnym Dubaju też nie była czymś, czego myślałam, że w tym życiu doświadczę. Kolejna rzecz, której się nie spodziewałam, że kiedyś zrobię było zatrzymanie się u prawie obcych ludzi na kilka nocy. Wymieniłam z nimi przed wyjazdem parę maili, ale -wiadomo- nie widziałam ich ani wcześniej nie spotkałam. Na szczęście trafiłam na bardzo otwartych, przyjaznych, gościnnych ludzi. Jestem im niezmiernie wdzięczna a zarazem ich podziwiam- wpuścili równie obcą osobę do swoich domów i ją bardzo ciepło ugościli. Dzięki nim udało się odkryć Japonię „od kuchni”. Pokazali nam jak mieszkają, gotowali przeróżne dania oraz spędzali z nami czas na rozmowach, na zakupach, czy na graniu w gry. Przekonałam się, że grze w Uno nie straszne są bariery językowe czy różne grupy wiekowe graczy- z każdym da przy tym dobrze bawić. Nigdy bym też nie pomyślała, że pójdę do szkoły w Japonii, a jednak przez dwa dni uczęszczałam do jednej. Dało się zauważyć trochę różnic, jak chociażby przeszklone ściany większości sali. Za to podobieństwo znalazłam w uczniach -byli równie otwarci i towarzyscy co ci w Polsce, dzięki czemu poczułam się jak w domu. Udało się z stworzyć grupkę kilku dziewczyn i spędzać razem czas po szkole. Znałyśmy się krótko, a jednak rozmawiałyśmy jak przyjaciółki. Będę tęsknić za nimi i naszymi wypadami na zakupy. W życiu bym nie pomyślała, że będę mogła pogłaskać i nakarmić jelenia, a tym bardziej że mi się jakiś ukłoni. A jednak! W Nara te się nauczyły co robić, żeby turyści chętniej je dokarmiali specjalnymi ciasteczkami. Były strasznie ich rządne - otaczały, goniły i podgryzały tych co je mieli. W tym mnie… Niespodziankom nie było końca. Na Shibuya w Tokio zobaczyłam specjalny samochód z bannerem urodzinowym dla jednego z moich ulubionych muzyków, który grał jedną z najnowszych piosenek jego zespołu. Byłam w takim szoku, że nie zdążyłam nawet telefonu wyjąć by zrobić zdjęcie! Na Harajuku, czyli dzielnicy mody, kupiłam sandały na aż dziewięciocentymetrowej platformie i udało mi się je jakimś cudem upchnąć do walizki (zajmowały prawie 20% jej wnętrza!). Odkryłam również, że mają w Japonii herbatę, która niby była zwykłą prażoną zieloną, a smakowała rybnie… Nigdy więcej! Zaskoczyło mnie też zaufanie jakie ludzie mają do społeczeństwa: zostawiali plecaki, bluzy, telefony, itp. nie bojąc się, że zostaną ukradzione pod ich nieobecność. Nie potrafiłam się do tego przyzwyczaić, bo w Polsce to by nie przeszło. Długo mogłabym wymieniać co mnie spotkało, co zobaczyłam, co kupiłam, co zaskoczyło. W przeciągu 12 dni udało się sporo zobaczyć- nie zapomnę wzruszającego Muzeum Pamięci w Hiroszimie, zapierającego dech w piersiach widoku świątyni czy różnych ulic. Wiem, że definitywnie będę chciała tam wrócić w przyszłości, by ponownie się przejechać japońskimi pociągami, zjeść więcej japońskich smakołyków, zwiedzić jeszcze więcej atrakcji, odwiedzić nowe miasta oraz starych znajomych. Już za tym wszystkim tęsknię!"
Malwina Kubiak, klasa 4c
Dofinansowano ze środków Miasta Łodzi w ramach zadania Wymiana i Współpraca Młodzieży z Zagranicą
